DONANMA'DA 42 YIL

Öncelikle şunu belirteyim. Şimdi ne mümkün, her şey paraya geldi dayandı. Efsane futbolcular, hakemler, antrenörler bile giremiyor. Gençler, amatörler ne mümkün. Ekrandan izlemek bile parayla. Bedava yok, bir hava o da şimdilik. İlla dıtlayıp geçirecekler. Bu maçı GSİM personeli bir abim sayesinde bedava izledim, Allah razı olsun. Ufkum açıldı, bugünlere geldim. Adı bende, ayıp olmasın. Haber kaynağı ne de olsa. Siyasi bir yurdum insanın 'beni Fenerbahçeli yapan maç' dediği maç. 42 yıl önce, bugün. Yaşım 17. Öncesinde de İzmirsporluydum. Net bilgi, değişmedi değişmez. Yenilse de fark etmezdi. Nereden nereye ? Göztepe'miz Süper Lig'de, Fenerbahçe haliyle o da aynı yerde ama şampiyonluğa hasret. Ya İzmirspor'um. Kadersizim, bahtsızım, gözümün çiçeği. İlk golün atıldığı maçta Süper Lig'de idi. Şimdi bırakın süperini filan, 1.Lig, 2.Lig, hatta 3.Lig, onu da geçiniz. 17 yıldır profesyonel lige hasretiz. Amatör kümede, BAL'da. Olsun, varsın. Bu sevgi kupayla değil, sevdayla. Maça çıktığım Onursal Uraz hocama, gözlemci olarak gelen izleyen ders veren Veli Kantar hocama rahmetle şükranla. Mehmet Yavuztürk hocam hakkında bilgiye ulaşamadım, bu çağda. Kusura bakmayın. Hakem Onursal hocam hem Milli hakem hem Milli takım forması giymiş bir isim. Selçuk Yula kaptanım da sahada, çok severdim. Çok güzel penaltı aldırırdı, bu maçta yaptı yapmadı bilemiyorum ama. Hakem futbolu bilen insan olunca. Olmuyor, yapamıyorlar. Şimdiki birileri gibi değildi, yutmazdı. Mustafa Özkul ile Stankoviç hocalarım. 3-1 Göztepe'yi yendi finale kaldı. Açık tribünde izledim, büyülendim. Öyle gol attı ki, adeta havada asılı kaldı. Askıda gol yani. Aynı zamanda üniversite ile hem de profesyonel futbolculuğu bir arada götüren kaptanım abim Hasan Elidemir, Diş Hekimi idi. Bu ekip şimdi olsa, aah ah. Gazete küpüründe var, diğer gazetelerde de. İzmirspor gol atıyor, Fenerbahçe kale arkasında çekim. Büyük risk, harika fotoğraflar, gol de dahil. Aydın Atar, Gazanfer Karpat, (merhum), Mehmet Ali Varış (merhum), Ergun Ulcay (merhum), Erdal Göndem (merhum), Mehmet Ali Okumuş (merhum) enfes enstantaneler çektiler. Hepsine rahmetle, şükranla. İzmir Karataş Lisesi, Fen Kolu'nda son sınıftayım. İzmir Atatürk Stadı, 13 Şubat 1983, Seyirci; 12.436, Hasılat; 5.469.300 TL, İzmirspor; 1 - Fenerbahçe; 0, 1974-1986 yılları arasında Türk Deniz Kuvvetlerini Güçlendirme Vakfı'nca düzenlenen Donanma Kupası final maçı. Hakemler; Onursal Uraz, Veli Kantar (merhum), Mehmet Yavuztürk. İzmirspor; Rıza Yurtseven - İsmail Demiriz, Adnan Fidan, Erdem Özkayımoğlu - Semih Vardarer, Levent Eriş, Muharrem Dirik, İsmail Hamarat, Hasan Elidemir (merhum), Kadri Özateşler, Sancar Kirazlı. İzmirspor yedek kulübesi; Akın Uzun, Kamil Naci Sarıtaş, Orhan Cihaner, Metin Atan, Ersin Komaç, Mustafa Özkula (Merhum - Teknik Direktör), Aydın Hepanıl (Antrenör). Fenerbahçe; Yaşar Duran - Sedat Karaoğlu, Onur Kayador, Alpaslan Eratlı, Cem Pamiroğlu, Özcan Kızıltan, Mehmet Hacıoğlu, Osman Denizci, Arif Kocabıyık, Muhammed İbrahimgeoviç, Selçuk Yula (merhum). Fenerbahçe yedek kulübesi; Nurettin Yıldız, Fahruddin Zeyneloviç, Zafer Dinçer, Müjdat Yetkiner, Önder Çakar, Branko Stankoviç (Merhum - Teknik Direktör), Gol; Dakika 22 Kadri Özateşler (İzmirspor), H ile yani kafa ile. Kusuruma bakmayın geçmişimizi yazdığım için affedin. Günümüze dair dedikodudan, kavgadan, adaletsizlikten, hakem, başkan, teknik adam gafletinden dalaletinden başka bir şey yok da. Zaman değişmedi, insanlar değişti. Rahmetle, saygıyla, sevgiyle anmak, kulaklarını çınlatmak, adının okunmasını sağlamaktır, amacım. Ben böyle gördüm, böyle biliyorum devam yani. Bekleyiniz, okuyunuz lütfen. Gelecek de ne olur bilemem, gün gelecek hakem bile olmayacak. Dron, yapay zekâ, halledecek. Bugün ise berbat. Dün mü harika, yaşatanlar, yaşayanlar sağ olsun. Sayelerinde, minnettarım.